Durf te vragen

Zou het kunnen dat de mensen om ons heen verlangen om over levensvragen te praten, maar alleen nog wachten op een vraag?

Een gesprek met een vriendin, zomaar op een dinsdagavond, zet me hierover aan het denken als ze het volgende zegt: ‘Nadenken over levensvragen doe ik natuurlijk weleens, ik denk eigenlijk overal over na, maar ik vind het ook een beetje eng. Het geeft me een angstig gevoel en ik weet niet waar ik met mijn vragen naar toe moet. Dus dan richt ik me maar op de dag van vandaag. Ik probeer daar zoveel mogelijk plezier uit te halen en iets te bereiken.’ 

‘Zijn er ook weleens momenten dat het wel leuk is om over de grotere vragen na te denken?’, vraag ik haar. ‘Ja eigenlijk wel. Bijvoorbeeld als ik met mensen spreek die er wel een idee over hebben, dan is het eigenlijk best leuk en zou ik dat wel vaker willen doen.’ 

"Simpelweg door een vraag te stellen kan ik mensen helpen te zoeken naar wat belangrijk voor hen is."

De antwoorden die ze geeft inspireren me, omdat ze een behoefte verwoord die bevestigt dat mensen zitten te wachten op een gesprek. Simpelweg door een vraag te stellen bij het koffieautomaat of een gesprek te initiëren tijdens een lunchwandeling, kan ik mensen helpen te zoeken naar wat voor hen belangrijk is.

Ik denk dat het cruciaal is om aansluiting te zoeken met de ander en écht naar hem of haar te luisteren. Dat we écht geïnteresseerd zijn in wat de ander beweegt en wie hij of zij is.

Als ambassadeur van Rotterdam Rijker nodig ik je graag uit om hieraan mee te doen. Welke vraag kun jij deze week stellen aan de ander?

Over de auteur

Joëlle van Loon is Psycholoog en als lid van de Raad van Advies betrokken bij RotterdamRijker.